[TGV] ΨΑΛΜΟΙ 91
1 Όποιος κάτω απ’ τη στέγη
του Υψίστου κατοικεί,
όποιος στου Παντοκράτορα τον ίσκιο
διαμένει,
2 ας λέει στον Κύριο:
«Κρησφύγετο και φρούριό μου
είν’ ο Θεός μου που σ’ αυτόν ελπίζω».
3 Αυτός σ’ ελευθερώνει
από παγίδα κυνηγού,
από τις συκοφαντικές καταγγελίες.
4 Με τις φτερούγες του θα σε σκεπάσει,
κάτω απ’ το φτέρωμά του θα κρυφτείς·
ασπίδα σου και περιτείχισμα
θα ’ναι η πιστότητά του.
5 Απ’ της νυχτιάς το ρίγος δεν θα φοβηθείς
ούτε τη μέρα από αιφνίδιο βέλος,
6 από καταστροφή που στο σκοτάδι έρχεται,
ή από πανούκλα που θερίζει μέρα μεσημέρι.
7 Στ’ αριστερά σου χίλιοι θα πεθάνουν,
χιλιάδες δέκα στα δεξιά σου,
μα εσένα δε θα σ’ εύρει το κακό.
8 Τα μάτια σου μονάχα θα θωρούν
να δουν των ασεβών την τιμωρία.
9 Γιατί εσύ λες:
«Ο Κύριος είναι το κρησφύγετό μου».
Τον Ύψιστο τον έβαλες προστάτη σου.
10 Κακό κανένα δε θα πέσει πάνω σου
και συμφορά δε θα σιμώσει τη σκηνή σου.
11 Αυτός διατάζει τους αγγέλους του
για χάρη σου,
να σε φυλάνε όπου κι αν πας.
12 Θα σε σηκώσουνε στα χέρια τους,
να μη σκοντάψει το πόδι σου σε πέτρα.
13 Θα περπατάς απάνω σε λιοντάρια και σε φίδια·
με το πόδι σου θα συντρίβεις τα λιονταράκια
και τους δράκοντες.
14 «Εγώ θα σώσω εκείνον» –λέει ο Κύριος–
«που πάνω μου στηρίζεται·
θα τον υψώσω,
γιατί ξέρει ποιος είμαι.
15 Μ’ επικαλείται και του αποκρίνομαι,
μαζί του είμ’ εγώ στη θλίψη·
θα τον λυτρώνω και θα τον δοξάζω.
16 Χρόνους πολλούς θα του δώσω να ζήσει
και θα τον κάνω να δει πως ο σωτήρας του είμαι εγώ».
[TGV] ΨΑΛΜΟΙ 118:5-6
5 Μέσα στη θλίψη επικαλέστηκα τον Κύριο
κι ο Κύριος αποκρίθηκε ελευθερώνοντάς με.
6 Ο Κύριος είναι βοηθός μου,
τίποτα δε φοβάμαι·
τι θα μου κάνουν οι άνθρωποι;
[TGV] ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 8:22-25
22 Μια μέρα ο Ιησούς μπήκε μαζί με τους μαθητές του σ’ ένα πλοιάριο και τους είπε: «Ας πάμε στην απέναντι όχθη της λίμνης». Και τράβηξαν στ’ ανοιχτά.
23 Ενώ έπλεαν, εκείνος αποκοιμήθηκε. Ξαφνικά ξέσπασε στη λίμνη ανεμοθύελλα, άρχισαν να μπαίνουν νερά στο πλοιάριο, και κινδύνευαν.
24 Τον πλησίασαν τότε οι μαθητές και τον ξύπνησαν λέγοντάς του: «Δάσκαλε, δάσκαλε, χανόμαστε!» Εκείνος τότε ξύπνησε κι επιτίμησε τον άνεμο και την τρικυμία· σταμάτησαν, κι έγινε γαλήνη.
25 Είπε τότε στους μαθητές του: «Πού είναι η πίστη σας;» Εκείνοι φοβήθηκαν κι έλεγαν με κατάπληξη μεταξύ τους: «Ποιος λοιπόν είναι αυτός, που διατάζει ακόμη και τους ανέμους και τα κύματα και τον υπακούν;»