Αποθάρρυνση

[TGV] ΨΑΛΜΟΙ 23
1 Ψαλμός του Δαβίδ.
Ποιμένας μου ο Κύριος
και δεν θα στερηθώ.
2 Σε πράσινα λιβάδια με αναπαύει,
με πάει σε νερά δροσιστικά.
3 Ανανεώνει τη ζωή μου,
στο σωστό δρόμο με οδηγεί
για να δοξάσει τ’ όνομά του.
4 Αν πορευτώ μες σε θανατερό σκοτάδι,
κακό κανένα δε φοβάμαι,
γιατί μαζί μου, Κύριε, είσ’ εσύ·
η γκλίτσα και το ρόπαλό σου
μου δίνουν σιγουριά.
5 Τραπέζι μπρος μου ετοιμάζεις
αντίκρυ στους εχθρούς μου·
μυρώνεις το κεφάλι μου με λάδι,
και ξεχειλίζει το ποτήρι μου.
6 Ναι, η καλοσύνη κι η αγάπη
θα ’ναι μαζί μου όλες τις μέρες της ζωής μου·
και στου Κυρίου θα κατοικώ τον οίκο
για πάντα.


[TGV] ΨΑΛΜΟΙ 42:6-11
6 Ψυχή μου, γιατί λυπάσαι και μ’ αναστατώνεις;
Έλπιζε στο Θεό· θα τον υμνήσω πάλι
της ύπαρξής μου το σωτήρα και Θεό μου.
7 Θλίβεται μέσα μου η ψυχή μου·
για τούτο, Κύριε, θα σε θυμηθώ
απ’ του Ιορδάνη τις πηγές,
πλάι στο βουνό Μισάρ,
κι απ’ του Ερμών τα υψώματα.
8 Η μια στην άλλη άβυσσο φωνάζει
με των καταρραχτών σου τη βοή·
όλα τα κύματά σου κι οι φουρτούνες σου
πέρασαν από πάνω μου.
9 Τη μέρα στέλνει ο Κύριος το έλεός του,
κι εγώ θα λέω τη νύχτα το τραγούδι του,
την προσευχή μου στης ζωής μου το Θεό.
10 Θα λέω στο Θεό, στο βράχο μου:
«Γιατί μ’ απολησμόνησες;
γιατί να ζω με λύπη,
κάτω απ’ του εχθρού μου την καταπίεση;»
11 Τσακίζονται τα κόκαλά μου
όταν μ’ εξευτελίζουν οι δυνάστες μου,
καθώς μου λένε ολημερίς,
«πού είναι ο Θεός σου;»


[TGV] ΨΑΛΜΟΙ 55:22
22 Τα λόγια τους πιο μαλακά είναι κι απ’ το βούτυρο,
μα έχουν τον πόλεμο μες στην καρδιά τους·
είν’ οι κουβέντες τους κι απ’ το λάδι απαλότερες
κι ωστόσο είναι γυμνά σπαθιά.


[TGV] ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 5:11-12
11 Μακάριοι είστε
όταν σας χλευάσουν και σας καταδιώξουν και σας κακολογήσουν με κάθε ψεύτικη κατηγορία εξαιτίας μου.
12 Να αισθάνεστε χαρά και αγαλλίαση, γιατί θ’ ανταμειφθείτε με το παραπάνω στους ουρανούς.
Έτσι καταδίωξαν και τους προφήτες πριν από σας».


[TGV] ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ Β΄ 4:8-18
8 Αν και μας πιέζουν από παντού, δε μας καταβάλλουν. Βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, αλλά δεν απελπιζόμαστε.
9 Μας καταδιώκουν, ο Θεός όμως δε μας εγκαταλείπει. Μας ρίχνουν κάτω, μα δε χάνουμε τον αγώνα.
10 Συνεχώς υποφέρουμε σωματικά μετέχοντας έτσι στο θάνατο του Κυρίου Ιησού, για να φανερωθεί στο πρόσωπό μας η ζωή του αναστημένου Ιησού.
11 Δηλαδή είμαστε ζωντανοί, αλλά εκθέτουμε συνεχώς τον εαυτό μας στο θάνατο για χάρη του Ιησού, ώστε να φανερωθεί στο θνητό μας σώμα η ζωή του Ιησού.
12 Έτσι, εμάς μας απειλεί συνεχώς ο θάνατος, ενώ εσείς κερδίζετε τη ζωή.
13 Έχουμε, λοιπόν, την ίδια εμπιστοσύνη στο Θεό, που αναφέρει η Γραφή: Εμπιστεύτηκα τον εαυτό μου στο Θεό, γι’ αυτό και μίλησα. Κι εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό, γι’ αυτό και κηρύττουμε.
14 Ξέρουμε ότι ο Θεός, που ανέστησε τον Κύριο Ιησού, θα αναστήσει και εμάς δια του Ιησού και θα μας παρουσιάσει μπροστά του μαζί σας.
15 Όλα, λοιπόν, γίνονται για σας. Έτσι, όσο πιο πολλοί δεχτούν τη χάρη, τόσο πιο μεγάλη θα είναι η ευχαριστία και η δοξολογία προς το Θεό.
16 Γι’ αυτό, λοιπόν, δε χάνουμε το θάρρος μας. Μπορεί εξωτερικά να βαδίζουμε στο θάνατο, εσωτερικά όμως, μέρα με την ημέρα, η ζωή μας ανανεώνεται.
17 Γιατί ό,τι προσωρινά ασκεί μια ελαφριά πίεση πάνω μας, μας προετοιμάζει για ολοένα και μεγαλύτερο πλούτο αιώνιας δόξας.
18 Δε στοχεύουμε σ’ αυτά που φαίνονται, αλλά σ’ αυτά που δε φαίνονται· γιατί όσα φαίνονται είναι πρόσκαιρα, ενώ όσα δεν φαίνονται είναι αιώνια.


[TGV] ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 4:4-7
4 Να χαίρεστε πάντοτε με τη χαρά που δίνει η κοινωνία με τον Κύριο. Θα το πω και πάλι: να χαίρεστε.
5 Σ’ όλους να δείχνετε την καλοσύνη σας. Ο Κύριος έρχεται σύντομα.
6 Για τίποτε να μη σας πιάνει άγχος, αλλά σε κάθε περίσταση τα αιτήματά σας να τα απευθύνετε στο Θεό με προσευχή και δέηση, που θα συνοδεύονται από ευχαριστία.
7 Και η ειρήνη του Θεού, που είναι ασύλληπτη στο ανθρώπινο μυαλό, θα διαφυλάξει τις καρδιές και τις σκέψεις σας κοντά στον Ιησού Χριστό.