Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα αποτελεί τη σπουδαιότερη από τις πρώτες μεταφράσεις της Παλαιάς Διαθήκης και την πρώτη, στην ουσία, γραπτή μετάφραση από την εβραϊκή στην ελληνιστική κοινή γλώσσα (3ο αιώνα π.Χ.).

Συμβολίζεται στην ελληνική βιβλιογραφία ως Ο' (ο αριθμός εβδομήντα στον αλφαβητικό τρόπο αρίθμησης) και στην αγγλική βιβλιογραφία ως LXX (ο αριθμός εβδομήντα στον λατινικό τρόπο αρίθμησης). Η διεθνώς γνωστή ονομασία της μετάφρασης είναι Septuagint ή LXX.

Το κείμενο, σε αυτή την εφαρμογή, έχει αντιγραφτεί από την έκδοση Septuaginta, ed. A. Rahlfs (Stuttgart: WŸrttembergische Bibelanstalt, 1935; repr. in 9th ed., 1971) μέσω της παρακάτω πηγής:

CCAT (R. Kraft)
201 Logan Hall
249 S. 36th Street
The University of Pennsylvania
Philadelphia, PA 19104-6304

Ο εκδότης του κειμένου Alfred Rahlfs, ήταν ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Göttingen Γερμανίας. Δημοσίευσε το κείμενο των Εβδομήκοντα το 1935 μετά από πολυετή ενασχόληση. Η έκδοση είναι ένα κριτικό κείμενο που βασίζεται κυρίως σε τρία πολύ γνωστά χειρόγραφα (Vaticanus, Sinaiticus, and Alexandrinus) που το ένα δεν έχει αντιγραφτεί από το άλλο. Ονομάζεται semi-critical edition, έναντι της νεώτερης προσπάθειας που εξελίσσεται στο Göttingen για τη ολοκλήρωση κριτικού κειμένου από πολύ περισσότερες πηγές.

The Orthodox Church has no definitive or fixed text of the Septuagint as it has for the New Testament in the edition published in 1904 by the Ecumenical Patriarchate of Constantinople. The most authoritative versions of the Old Testament texts are those that are included in the various liturgical books. The Church of Greece’s Apostoliki Diakonia has published a text of the Septuagint which is very similar to that of Alfred Rahlf’s standard critical edition, but which has been adjusted to conform to a limited extent to traditional Orthodox readings of the Septuagint as they are found in the liturgical readings of the Church and throughout the writings of the Fathers. This text may be consulted on the Apostoliki Diakonia website (the online text differs in a few minor respects from that of theprinted edition). Despite its limitations, Apostoliki Diakonia’s text it is published with the authority of the Church of Greece and is readily accessible.

Η μετάφραση των Εβδομήκοντα περιλαμβάνει κάποια επιπρόσθετα βιβλία και προσθήκες ως προς την Εβραϊκή Παλαιά Διαθήκη. Αυτά περιγράφονται μεταξύ των Χριστιανών ως απόκρυφα ή δευτεροκανονικά. Kατά τον Ιουδαϊσμό και κατά άλλες Χριστιανικές ομολογίες, θεωρούνται ότι δεν είναι θεόπνευστα, σε αντίθεση με την Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία όπου θεωρούνται ισόκυρα των πρωτοκανονικών. Σε αυτή την εφαρμογή εμφανίζονται τα 39 βιβλία που περιέχει η Εβραϊκή Παλαιά Διαθήκη.

Οι σπουδαιότεροι κώδικες

Οι σπουδαιότεροι μεγαλογράμματοι χειρόγραφοι κώδικες σε περγαμηνή που περιέχουν το κείμενο της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, από τους οποίους έχουμε και τις έντυπες εκδόσεις της Αγίας Γραφής είναι οι εξής:

1. Βατικανός Κώδικας (Codex Vaticanus, Β). Είναι ο αρχαιότερος κώδικας της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Χρονολογείται από τις αρχές του 4ου αι. μ. Χ. και από τον 15ο αι. ευρίσκεται στη Ρώμη στην βιβλιοθήκη του Βατικανού. Το κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης που παρουσιάζει ο κώδικας αυτός θεωρείται ως το καλύτερο.

2. Αλεξανδρινός Κώδικας (Codex Alexandrinus, Α). Εγράφη στην Αίγυπτο στις αρχές του 5ου αι. και ανήκε στην βιβλιοθήκη του Πατριαρχείου της Αλεξανδρείας. Σήμερα όμως είναι κτήμα του Βρεττανικού μουσείου του Λονδίνου. Ο Αλεξανδρινός Κώδικας, όπως και ο Σιναϊτικός, περιέχει ολόκληρη σχεδόν την Παλαιά Διαθήκη.

3. Σιναϊτικός Κώδικας (Codex Sinaiticus, S). Περιέχει όλα μεν τα ποιητικά και προφητικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ περιέχει ένα μόνο μέρος από τα ιστορικά βιβλία. Ανακαλύφθηκε τμηματικά το 1844 (43 φύλλα του) και το 1859 (156 φύλλα) από τον Κ. Tischendorf στην Ιερά Μονή της αγίας Αικατερίνης στο Σινά, γι’ αυτό και λέγεται «Σιναϊτικός». Χρονολογείται από τον 4ο αι. μ. Χ. Το κύριο σώμα του κώδικα από το 1933 ευρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου, ενώ το υπόλοιπο τμήμα του φυλάσσεται στην βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Λειψίας.